Produkty

 

O nas

 

Zarząd

 

Kontakty

 

Informacje

   
 

WODOROSIARCZYN SODU 

(WODOROSIARCZAN (IV) SODU) 
 

Wymagania ogólne

Lekko żółta, przeźroczysta ciecz.


Zastosowanie

Wodorosiarczyn sodu jest wygodnym źródłem SO2 często stosowanym zamiennie z substancjami takimi jak siarczyn sodowy czy pirosiarczyn sodowy. Jako czynnik redukujący posiada rozmaite zastosowania
- w przemyśle celulozowo - papierniczym
- w przemyśle ziemniaczanym
- w oczyszczalniach ścieków szczególnie zawierających chrom
- jako antychlor w przemyśle tekstylnym i innych
- w przemyśle chemicznym np. przy produkcji indygo oraz w przemyśle farmaceutycznym do produkcji półproduktów.


Właściwości fizykochemiczne

Wzór chemiczny NaHSO3
Masa molowa 104,07 g/mol
Gęstość w temp. 20°C 1,30 - 1,40 g/cm3
Rozkłada się z wydzieleniem SO2
Dobrze rozpuszcza się w wodzie, trudno rozpuszczalny w alkoholu etylowym


Wymagania chemiczne (specyfikacja)*)

NaHSO3 min. 36 %
Siarczyn sodu (Na2SO3) max. 2 %
Siarczan sodu (Na2SO4) max. 2,5 %
Żelazo (Fe) max. 10 mg/kg
Metale ciężkie (jako Pb) max. 10 mg/kg
Arsen (As) max. 0,5 mg/kg
Ołów (Pb) max. 0,5 mg/kg
Selen (Se) max. 1 mg/kg
Kadm (Cd) max. 0,1 mg/kg
Rtęć (Hg) max. 0,03 mg/kg
Cynk (Zn) max. 1 mg/kg
pH min 4


Przechowywanie

Przechowuje się w zbiornikach ze stali kwasoodpornej lub ze stali węglowej z wykładziną gumową oraz w pojemnikach z polietylenu.


Transport

Przewozi się w cysternach kolejowych, autocysternach lub pojemnikach polietylenowych. Można przewozić środkami transportu kolejowego lub drogowego. Klasyfikacja RID i ADR: Klasa 8/17 c.

 

PRZEPISY BEZPIECZEŃSTWA
 


Obchodzenie się z produktem

Przy pracy z wodorosiarczynem nosić okulary ochronne i rękawice gumowe szczególnie w przypadku dużych ilości. Nie przechowywać w jednym pomieszczeniu z kwasami i środkami utleniającymi.


Niebezpieczeństwa

Wodorosiarczyn sodowy jest średnio korodujący. Nie jest substancją toksyczną ani palną ale może rozkładać się w ogniu z wydzieleniem toksycznego SO2.


Toksyczność

Wodorosiarczyn sodowy nie jest trucizną. Ogrzewany rozkłada się jednak z wydzieleniem trującego SO2. Wydzielający się dwutlenek siarki jest drażniący dla oczu, nosa, skóry i układu oddechowego. W czasie wdychania powoduje podrażnienie dróg oddechowych, kaszel i duszności. W przypadku spożycia powoduje pieczenie przełyku i ust. Stężenie wyczuwalne SO2 - 0,8 mg/m3, stężenie dopuszczalne SO2 - 2 mg/m3.


Własności palne oraz zalecenia ppoż.

Jest niepalny. Pożary w obecności wodorosiarczynu sodowego można gasić wszelkimi środkami gaśniczymi.


Pierwsza pomoc

Oczy: przemyć natychmiast dużą ilością wody
Usta: płukać wodą, podać wodę lub mleko do picia
Skóra: spłukać wodą
Przy wdychaniu: poszkodowanego wynieść na świeże powietrze, zapewnić ciepło, nie stosować sztucznego oddychania. Zapewnić opiekę lekarską szczególnie gdy objawy nie ustępują.


Wyciek

W przypadku wycieku zabezpieczyć przed rozprzestrzenianiem się ziemią lub piaskiem. Rozcieńczyć wodą, spłukiwać wodą z dodatkiem sody lub wapna.